پهنه بندی کمی سطح زمین با استفاده از ساختارهای بنیادی (مطالعه موردی حوزه آبخیز گربایگان فسا)

اساس آمایش سرزمین پهنه¬بندی ژئومورفولوژیک سطح زمین است که اولین مرحله آن تعیین پهنه¬های همگن سطح زمین از نظر خصوصیات ژئومورفولوژیک می¬باشد. پهنه¬هایی که از نظر ژئومورفولوژیک همگن هستند، می¬توانند با یک روش مدیریت شوند. پهنه¬بندی سطح زمین، تشخیص عوارض زمین به¬وسیله ویژگی¬های اساسی سطح مانند ارتفاع، شیب و جهت شیب می¬باشد در این تحقیق به پهنه¬بندی کمی سطح زمین با استفاده¬ی مدل-های بنیادی پرداخته شده که مدل¬های بنیادی به الگو¬هایی از سطح گفته می¬شود که دارای شکل خاصی مانند حالت کروی، خطی و یا پله ای هستند و با با تغییر ضرایب مربوط به آنها شکل کلی خود را حفظ نموده و تنها انحنا و شیب آنها در جهات مختلف تغییر می¬نماید. علت انتخاب این فرم¬ها این است که هر فرم خواص قابل پیش بینی از نظر جهت حرکت آب، قابلیت فرسایش دهندگی، کاهنده یا افزاینده بودن جریان، قابلیت جمع آوری آب را دارد.که این مدل¬های بنیادی با ابعاد پنجره های نه¬تایی در رتبه درجه¬ی دو در نرم افزار متلب به سطح زمین برازش داده و به منظور تعیین میزان برازش این مدل¬ها از پارمتر مجموع اختلاف مربعات استفاده شده است. علاوه بر این با استفاده از منطق فازی میزان مناسب بودن محدوده مورد مطالعه برای پخش سیلاب در پنج کلاس مختلف مشخص شد که مناسب ترین مناطق برای تغذیه در پایین دست مخروط¬ها و مناطق دشت مانند پایین دست مخروط افکنه¬ها در کلاس بسیار نا مناسب می¬باشند.